W jej zaspokajaniu, a mimo to sympatia – choc oslabiona rwa dalej, jakby sila rozpedu

W jej zaspokajaniu, a mimo to sympatia – choć osłabiona rwa dalej, jakby siłą rozpędu. Mówiąc, że sympatią darzymy te osoby, grupy czy organizacje, które mogą zaspokoić nasze potrzeby, popełniamy nieścisłość. Rozstrzygające znaczenie ma nie obiektywna możliwość, lecz subiektywne przekonanie. To, że Iks szuka towarzystwa Igreka, by znaleźć w nim oparcie dla swej zachwianej pewności siebie, wcale nie oznacza. . że Igrek rzeczywiście może być tym oparciem. Nawet to subiektywne przekonanie nie jest konieczne. Sympatia, zwłaszcza ta od pierwszego wejrzenia, pochodzi często z podświadomego skojarzenia zewnętrznych cech danej osoby z jakimiś dawnymi, pozytywnymi przeżyciami. Zet może mi się podobać, bo ktoś inny, kto miał podobny do Zet sposób mówienia, zaspokajał jedną z moich silnych potrzeb. Ostatnie zastrzeżenie nie jest komentarzem psychologa, ale raczej wykrzyknikiem humanisty: prawie wszystko w człowieku może budzić wstręt, prawie wszy stko, w czym nie ma blasku, wzruszenia, zachwytu, entuzjazmu. Choć źródła uczuć tkwią w potrzebach, choć nie ma w nich żadnej magii, to jednak bez nich życie jest niesmaczne. [przypisy: biurpap, a cerumen opinie, zuma świetlik ]