To drażnienie czyichś potrzeb może pochodzić z antypatii, z bezmyślności lub ze swoistego stylu zaspokojenia własnej potrzeby wyższości. Przykładem tego ostatniego jest poniżanie innych, by sobie dodać znaczenia, albo żartowanie z czyichś słabości, by się popisać dowcipem (dla zranionego nędzną jest pociechą, że celem strzału nie było zadanie mu bólu, a tylko sprawienie sobie przyjemności). W gruncie rzeczy cudze wady stają się prawdziwie nieznośne i niewybaczalne dopiero wtedy, gdy skrzyżują się z naszymi potrzebami. UCZUCIA MIESZANE Jeżeli kogoś lubimy, a zarazem nie lubimy, to zwykle dlatego, że ułatwiając nam zaspokojenie jednej potrzeby (lub paru) utrudnia zaspokojenie innej (lub paru innych). Konflikt uczuć poznajemy już w dzieciństwie. Maciuś kocha matkę jako źródło wszystkiego, co potrzebne i dobre: pożywienia, ciepła, pieszczoty, bezpieczeństwa, ale także nie cierpi jej jako źródła zakazów i ograniczającej przemocy. Parę lat później Maciej nadal kochając matkę będzie zgrzytał przy każdej jej ingerencji; upłynie jeszcze parę lat i pan Maciej zaciśnie pięści, gdy dyrektor miły człowiek, od którego dużo się może nauczyć nie pozwoli mu na ryzykowny eksperyment. Gdy potrzeby, które dana osoba zaspokaja, i te, których zaspokojenie uniemożliwia, są trwałe i silne, stosunek do niej jest burzliwy i męczący, dla postronnych śmieszny, dla zaplątanych weń – tragiczny. Wystarczy wspomnieć o kochankach dobranych pod jednym względem, a skłóconych pod innym. [hasła pokrewne: test nietolerancji pokarmowej, laryngolog po angielsku, dolargan ulotka ]
2 miesiące ago
257 words