Klasyfikacja krzywych audiometrycznych

Zamiast pasów różnych szerokości można przedstawić graficznie wielkości przyrostów progowych natężenia, dorysowując na krzywej utraty słuchu przy każdej częstości pionowe słupki, których wysokość w tej samej co wyżej skali wyobraża wielkość przyrostu progowego (przyrost progowy wielkości np. 10% natężenia podstawowego tonu zajmuje odstęp 2 poziomych, oznaczających 10 db utraty słuchu). Klasyfikacja krzywych audiometrycznych podlega stale Jeszcze dyskusji. Najczęściej krzywe te ujmuje się w 3 grupy, a mianowicie krzywe wykazu jące: 1) większą stratę w zakresie wyższych częstości i niedużą dla niższych częstości (poniżej 1000 Hz). 2) większą stratę w zakresie częstości przy stosunkowo nieznacznej stracie dla wyższych, 3) równomierną stratę słuchową dla wszystkich częstości. Ten bardzo ogólnikowy podział niezupełnie pokrywa się z klasyfikacją typów głuchoty, a mianowicie na głuchotę percepcyjną, głuchotę przewodnictwa i głuchotę mieszaną. [patrz też: mieszanina przypraw korzennych, uniwersytet potworny cda, dolargan ulotka ]